-
1 con decoro
con decoroanständig————————con decorowürdevoll -
2 con-decorō
con-decorō —, —, āre, to grace, applaud, honor: ludos scenicos, T. -
3 con decoro
сущ.общ. благопристойно -
4 con decoro
• slušně• uctivě• vážně• čestně -
5 vivir con decoro
vivir con decorostandesgemäß leben -
6 decoro
decoro s.m. 1. ( convenienza) décorum, bienséance f., convenances f.pl., décence f.: vestire con decoro être habillé avec décence; comportarsi con decoro respecter les convenances; mantenere il decoro observer le décorum. 2. ( sentimento di dignità) dignité f.: persona priva di decoro personne sans dignité. 3. (onore, lustro) honneur: è il decoro della sua famiglia il est l'honneur de sa famille. 4. ( ornamento) ornement, décoration f. -
7 con/sin decoro
con/sin decoro -
8 decoro
m.1 decency, decorum.2 dignity.vivir con decoro to live decentlypres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: decorar.* * *2 (pudor) modesty, decency\guardar el decoro a alguien to show respect for somebody* * *noun m.* * *SM1) (=decencia, dignidad) decorum, decency2) (=honor) honour, honor (EEUU), respect* * *masculino (pudor, respeto) decorumguardar el debido decoro — to maintain a sense of decorum o propriety
* * *= propriety, decency, decorum.Ex. Dissatisfaction is being expressed with the public library's feminised world of propriety and respectability.Ex. He has a decency and character that is both enviable and especially rare in today's world of expediency and self-service.Ex. The lack of contemporary censure may suggest that he observed a type of decorum in costume appropriate to the social and moral status of his characters.----* falta de decoro = impropriety.* sentido del decoro = sense of decorum.* * *masculino (pudor, respeto) decorumguardar el debido decoro — to maintain a sense of decorum o propriety
* * *= propriety, decency, decorum.Ex: Dissatisfaction is being expressed with the public library's feminised world of propriety and respectability.
Ex: He has a decency and character that is both enviable and especially rare in today's world of expediency and self-service.Ex: The lack of contemporary censure may suggest that he observed a type of decorum in costume appropriate to the social and moral status of his characters.* falta de decoro = impropriety.* sentido del decoro = sense of decorum.* * *1(dignidad): vivir con decoro to have a decent standard of living2 (pudor, respeto) decorumguardar el debido decoro to maintain a sense of decorum o propriety* * *
Del verbo decorar: ( conjugate decorar)
decoro es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
decoró es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
decorar
decoro
decorar ( conjugate decorar) verbo transitivo
to decorate
decoro sustantivo masculino (pudor, respeto) decorum
decorar verbo transitivo to decorate: esta empresa nos decoró la oficina en una semana, this company decorated the office in a week
' decoro' also found in these entries:
Spanish:
decorar
- vergüenza
English:
propriety
- respectability
- decency
- decorum
* * *decoro nm1. [pudor] decency, decorum;guardar el decoro to maintain one's decorum;saber guardar el decoro to know how to behave properly o appropriately;hablar con decoro to speak with propriety2. [dignidad] dignity;vivir con decoro to live decently* * *m decorum;guardar el decoro maintain decorum* * *decoro nm: decorum, propriety -
9 decoro
-
10 decoro
m decorum* * *decoro s.m.1 decorum; ( dignità) dignity; ( proprietà) propriety: trattamento che offende il nostro decoro, treatment offensive to our dignity; vivere con decoro, seppure modestamente, to live respectably, though modestly; il decoro del proprio rango, the dignity of one's rank; si comportò con decoro, she behaved with decorum; osservare il decoro, to observe the proprieties2 ( lustro) honour; ( orgoglio) pride: è il decoro della sua famiglia, he is an honour to (o the pride of) his family3 ( ornamento) décor.* * *[de'kɔro]sostantivo maschile1) (contegno) propriety, decency, decorum2) fig. (vanto)3) (decorazione) decoration* * *decoro/de'kɔro/sostantivo m.1 (contegno) propriety, decency, decorum3 (decorazione) decoration. -
11 decoro
m1) честь, достоинство, чувство собственного достоинстваguardar el decoro — соблюдать декорум, сохранять благопристойностьguardar el decoro a uno — относиться с уважением к кому-либо -
12 decoro
m1) честь, достоинство, чувство собственного достоинстваcon decoro — достойно, подобающим образом
2) благопристойность; внешнее приличие, декорумguardar el decoro — соблюдать декорум, сохранять благопристойность
3) архит. декор, украшение, отделка -
13 decoro sm
[de'kɔro] -
14 decoro
sm [de'kɔro] -
15 comportarse con el decoro
прил.общ. соблюдать приличияИспанско-русский универсальный словарь > comportarse con el decoro
-
16 condecoro
con-decoro, āvī, ātum, āreусердно украшать, всячески разукрашивать (aliquid aliqua re Pl, Sen, Vtr, PM) -
17 condecoro
con-decoro, āvī, ātum, āre, sorgfältig zieren, -schmücken, lepidam lepide schemam (v. der Tiara), Plaut.: ludos scaenicos, Ter.: loca picturis, Auct. epigr. b. Plin.: domos totas (v. der Tugend), Sen.: genus pinnis condecoratum, Enn. fr.: itaque suo me semper condecoret cognomine, Plaut.: disciplina condecorata et abundans eruditionibus, Vitr.
-
18 condecoro
con-decoro, āvī, ātum, āre, sorgfältig zieren, - schmücken, lepidam lepide schemam (v. der Tiara), Plaut.: ludos scaenicos, Ter.: loca picturis, Auct. epigr. b. Plin.: domos totas (v. der Tugend), Sen.: genus pinnis condecoratum, Enn. fr.: itaque suo me semper condecoret cognomine, Plaut.: disciplina condecorata et abundans eruditionibus, Vitr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condecoro
-
19 condecoro
con-dĕcŏro, āvi, ātum, 1, v. a., to ornament, decorate, adorn excessively or carefully (rare): ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.): ludos scenicos, * Ter. Hec. alt. prol. 37: loca picturis, Poët. ap. Plin. 35, 10, 37, § 115:actiones, amici. tias, domos,
Sen. Ep. 66, 8; Vitr. 1, 1, 11; Cod. Th. 10, 22, 1 al. -
20 decorum
См. также в других словарях:
decoro — sustantivo masculino 1. (no contable) Honor y respeto que se debe a una persona, situación o cargo: Se comportó con el decoro que exigía su cargo. El decoro de la situación no permitía mayores alegrías. 2. (no contable) Recato y pudor en el… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
decoro — (Del lat. decorum, las conveniencias.) ► sustantivo masculino 1 Honor, estimación y respeto que se debe a una persona por su nacimiento o dignidad: ■ tened presente que hay que darle el trato y decoro que su cargo requiere. SINÓNIMO dignidad… … Enciclopedia Universal
decoro — 1de·cò·ro s.m. CO 1. dignità nel comportamento, nei modi o nell aspetto, contegno: vivere, comportarsi con decoro, prestare attenzione al decoro del proprio vestire | sentimento della propria dignità: una decisione che calpesta il nostro decoro,… … Dizionario italiano
decoro — decoro1 (Del lat. decōrum). 1. m. Honor, respeto, reverencia que se debe a una persona por su nacimiento o dignidad. 2. Circunspección, gravedad. 3. Pureza, honestidad, recato. 4. Honra, pundonor, estimación. 5. Nivel mínimo de calidad de vida… … Diccionario de la lengua española
decoro — /de kɔro/ s.m. [dal lat. decorum, uso sost. dell agg. dĕcorus bello, elegante ]. 1. a. [modo di vestirsi, di fare, ecc., conveniente alla condizione sociale di una persona: comportarsi con d. ] ▶◀ compostezza, contegno, decenza, dignità,… … Enciclopedia Italiana
decoro — {{#}}{{LM D11629}}{{〓}} {{SynD11897}} {{[}}decoro{{]}} ‹de·co·ro› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Honor o respeto que merece una persona, especialmente en razón de su condición social: • La embajadora fue tratada con el debido decoro.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
decoro — {{hw}}{{decoro}}{{/hw}}s. m. 1 Coscienza della propria dignità, che si riflette nell aspetto, negli atteggiamenti e sim.: vivere con –d; ciò che il decoro impone; SIN. Decenza, dignità. 2 Onore, prestigio: il decoro della famiglia. 3 (fig.)… … Enciclopedia di italiano
guardar el decoro — ► locución 1. Comportarse una persona con arreglo a su condición social: aun achispada, intentó guardar el decoro y la compostura. 2. Comportarse una persona respecto a alguien o a algo con el respeto que merecen: le guardó el decoro debido … Enciclopedia Universal
condecentemente — con·de·cen·te·mén·te avv. OB in modo conveniente, con decoro {{line}} {{/line}} DATA: av. 1527 … Dizionario italiano
portado — ► adjetivo Se aplica a la persona que va bien o mal vestida y arreglada: ■ has de ir bien portado a la reunión; siempre va sucio y mal portado. * * * portado, a (de «portar») adj. Con «bien» y, más raramente, con «mal», bien o mal *arreglado o… … Enciclopedia Universal
Historia del desnudo artístico — David (1501 1504), de Miguel Ángel, Galería de la Academia de Florencia. La evolución histórica del desnudo artístico ha corrido en paralelo a la historia del arte en general, salvo pequeñas particularidades derivadas de la distinta aceptación de … Wikipedia Español